GECEDEN GÜNDÜZE (DENEME)
Şimdi gecenin yarısı.
Günün saldırganlığı duyulmuyor. Sakin kafayla düşünmek olanaklı mı?
Gazetelerin, televizyonların, yazar bozar takımının saldırıları durulmuş gibi.
Herkes haber kusuyor, def-i haber ediyor.
Birey, bir kişi kimdir?
Tek başına bir değerse korkma. Aynada kendine bakmaya utanmıyorsa korkma. Kendini seviyor, saygı duyuyorsa cismine, o bir insandır.
Kokuşmuş bir leşse kişi, bir dışkı yığınıysa insan suretinde,çürümüşse beyni ve kan pompası; kork ondan.
Ben çok korkuyorum. Cehennem yüzleriyle gazete köşelerinden fırlamış mahlukattan, televizyonlarda ağızlarından dışkı fışkırtan, söylediklerinin hiç biri yüreğinden gelmeyip bağırsaklarından ters yüz olmuş irin dökülenlerden çok korkuyorum.
Bunlara mı kaldı benim kim olduğumu sorgulamak?
Ben onunla aynı canlı türünden değilim ki…
Şu cani suratlı olanı sözde bir okumuş.Yüzünde, göz yerine irin fışkırmaya hazır iki kara delik.
Ağız mı bu? Sanmam. Tuvalet çukurudur bu, bir kırlık alanda.
Bu surata dikkat edin. Bir kuşu, bir çiçeği, bir hayvanı sevebilir mi bu acayip mahluk?
Ya bir insanı? İyi bakın bu suratsıza; Kalemini kullanır, silahını kullanır, yalakadır, saldırgandır, çıkarı için anında kıyar size.Yüksek yerlerde alçak büyükleri vardır.Onlar adına havlayıp sık sık ödülünü alır.Bunlar insan mı?
Yani ben bunlarla?
Yani insan?
İstemem. Alın istifamı insanlıktan.
Ben kuş olayım, kurt olayım. Ot olayım kırlarda.Börtü böcek olayım yerlerde. Ama bunlarla olmaz. İstemem. Aynı sayfada yazılmak bunlarla…
Aynı türden sayılmak dayanılmaz. Alın istifamı. Beni benle bırakın. Topunuza diyemediklerimi de anlayın o zaman.
Hani her şeyi çok biliyorsunuz. Dünyaya nizamat veriyorsunuz. Alın o zaman tüm diyemediklerimi alın .
Bakalım hazmedecek mi çürümüş içiniz onları?
Neleri hakettiğinizi görün, kudurun, okumaya çalışın tüm diyemediklerimi.
Olsaydı çatlardı belki ar damarınız.
Hey insan görünümlü acayip mahluklar!
Ya gidelim sizden uzak evrenlere, ya terk edin güzel dünyamızı hak edenlere...
A. Kadir GÜNDÜZ