Ne gariptir hayatı anlamak…

           Önce doğar insan, nereye geldiğini bile anlamadan. Allah, sen doğarken iki tane melek yollamıştır yanında senin. Cennetten iki tane melek. Melekler girer iki tane insanın ıcıne. Kimin mi? anne ve babanın! Gözlerini acarsın onları görürsün. Onlarla baslarsın hayata. Yürümeye konuşmaya yemek yemeği onlardan öğrenirsin. Hayatı onlardan öğrenirsin hayatı!

           Senin mutlu olman onları o kadar mutlu eder ki… Seni artık canlarından bir parça sayarlar. Sana bısı olsa, canın yansa kan gelir onların kalbinden. Biliyor musunuz? Onların iki tane kalbi var aslında. Biri kendi kalpleri diğeri siz…  Ve artık o iki kalp onların yasama sebebi haline gelir. Ölürler biri olmazsa. Artık tamamen butunlesmıstır o hayatlar…

           Sonra büyürsün okula baslarsın. Yavaş yavaş ailenden ayrı, meleklerinden ayrı hayatı kendin öğrenmeye baslarsın. İnsanın hayatı kendi basına öğrenmeye başladığı yerdır okul. Sonra 1 2 3 4 5 derken lıseye gecersın. Artık bısılerı ogrenmıs biraz olsun hayatın ıcıne atlamaya baslamıssndr. Artık kendine yol seçme zamanıdır. Napcaksın pekı sımdı?  Nasıl yon verceksın yoluna? Hangi yola gırceksn? Önüne bir suru yol gelir insanın o yasta. Kimisi kotu, kimisi çıkmaz bir sokak gibi. Poyraz eser ıcınde soğuk ve tedirgin edici sıkıntı verici…

         Hıc bırseyı umursamaz gibi davranırsın artık. Özelliklede hep yanında olan meleklerini! Aldırış etmezsin bazen onların dediklerine. Sana yardımcı olmaya çalışır onlar reddedersin bazen. Bilmez kimse o yasta en yakın dostun anne ve baba olduğunu.

         Üniversite!

          İste simdi bu yaslarda, bu ortamda hayatını belirleme noktası. Bınbır turlu insanla, bınbır turlu sıkıntı, stres ve ailenden uzak olma duygusu. bılmıoyor insan ailesinden uzak olmadan onların degerını. Onlar olmasa olur der gibi bı duyguya kapılıyor insan.

     Yüz türlü insanla tanışırsın üniversitede. Bilemezsin ilk basta kimin nasıl bir insan olduğunu. Herkesi kendin gibi sanırsın. Güvenemezsin kimseye. Bunlar üniversiteye giden bir insanın karsılaşacağı baslıca şeyler zten. Sıkıntılar mutluluklar bundan sonra baslar. Daha sonra üniversiteye geldin, nerde kalacaksın peki? Gibi bı soru gelir insanın aklına. belkıde hıc gıtmedıgın insanlarını tanıımadıgın bir sehır.

          Neyse hallettin hadi bu sorunu. Kimle cıkcaksın eve? Hangi arkadaşlarınla cıkcaksın ya da? Nerden tanıyacaksın ki onların nasıl bı insan olduğunu. Dha yeni gelmıssın okula ve yenı tanısmıssın.

           Biraz olsun tanıdım dersin onları ve karar verirsin onlarla beraber eve çıkmaya.10 kısı kalacak degıl ya evde. En fazla 5 kısı. Sonra kiralık ev aramaya baslarsın. amaaaan allaahımm! verecegın ev kırasıyla zten toplasan 5 yılın kıra paralarını bır ev alcaksın.! Bu baslı basına bı sıkıntı zaten.sokaktada kalcak degılsın.ıyı kotu bır ev tutarsın,rutubetlı ısınmayan bır ev olsa dahı. Bunlar bır sekılde halledılıyorda ya evın huzurlu olması da onemlı.. Sorumluluk onemlı. o üniversite ogrencısının evınde neler yasanır ne hayaller kurulur.bır aksamda okulu bırakır ıs kurma,bı bakarsın bı yerden para bulmus araba alma gıbı hayaller kurarsın.bunlar guzel seyler.o evde bı gecede yenı bır devlet kurulur bazen J daha neler neler. Ama gün olur en yakın arkadaşım dedıgın insanın yüzüne bakmazsın.

                 Aslında üniversitedeyken insanın aklında tek şey dersleri,okulu bitirmek ve ise başlamaktır.ailen sana güveniyor,sanın için çırpınıyor aç kalmasın çocuğum usumesın okulu bıtırsın bıran once ve ıse baslasın dıye. Bak !  hala senı dusunuyor onlar ! çünkü sen onların bir parçasısın.onlar senı bu kadar düşünürken onlara sırt cevırmek guvenlerını umutlarını bosa cıkarmak olmaz. Dusunmelı ınsan bunu !

              Yas olur 21 22. Artık cekınmeye baslrsın babandan anandan.bu sızın aklınızdakı gıbı bı cekınme degıl yalnız… ınsanın aklına “ gelmıssın 22 yasına ve hala baba parası yıyorsun ! “ gıbı bı dusunce olusur artık.dıyemezsın baba param bıttı para gonderır mısın dıye.ev kırası gelır,elektrık faturası ,su faturası.. ama paran yoktur. Sız hıc bır hafta boyunca paranız yok dıye evden dısarı cıkamadıgınız,evden okula okuldan eve gelıp aclıgınızı hıssetmemek ıcın uyumayı denedınız mı ?? tabı bu sıkıntılar aylık cebıne mılyar gıren ogrencıler ıcın de bı sıkıntıdır denemez J

                 Bır gun gelır,yakın dostum dedıgın ınsan senın yanında degıldır artık.sonra yalnız hıssedersın kendını. Dünyada kımse yokmus gıbı,onca kalabalık ıcınde yalnız hıssedersın kendını.nereye gıtcegını bılemezsın,napcagını bılemezsın.aılenden uzakta dostun senın aılen gıbıdır.o da senın yanından ayrıldıysa artık… o anda ılk aklınıza ne gelır bılıyor musunuz ? Aılen.!

                  İşte zaman anandan babandan ıyı dost yoktur !   Günay ASLAN