BENİMKİSİ İSYAN DEĞİL

   Hep düşündüm, bir o kadarda umutluydum, daha buradasın diye. Ve sen yine yoktun, düşüncelerimi bile düşündüm ve sen yine yoktun.

  Varlığın; sadece, hayallerim’ de ve kimseye göstermediğim göz yaşlarımda.  ve her ahh diyerek içimi çekişimde ve o sıkıntıyla dışarı verdiğim nefesimde. Gitmeyecektin…

     Avuçlarımı açıp amin dediğim zaman, ilk aklıma gelen sensin. Merdivenlerden inerken,  ve  o merdivenlerde,oturup sırlarını verdiğin yerden geçerken, aklıma gelen yine sensin. Bir espiri dinlesem yada güzel bir anı, sanki sen anlatıyorsun gibi dinliyorum. Ve gülüşüyoruz, farkına varıyorum senin kahkahan eksik ve ben yine ahh çekiyorum. Herkes senin gibi gitmek ister cennete ama, sadece ister.

    En çok neyini özledim biliyomusun? Omzuma  attığın sert yumruklarını, sonrada yüzünü kırıştırarak sertmi vurdum abi deyişini. Senin nelerin özlenmez ki. Aslında yalan söylüyorum, senin hayata tat verdiğin her şeyi özledim hemde çok. Canım kardeşim. bende büyük iz bıraktın ve Gitmeyecektin…

    Seni dinleyip anlayabilmek çok güzeldi. Şimdi ne anlatan var senin gibi, nede anlayabilen. Eskiden içten gülen abin vardı ya, şimdi sadece taklit yapıyor. Olmuyor, içten olmuyor  gülüm. Sinirliyim hayata, sen yoksun  diye. Birde düşünüyorum olması gereken yerde. Ama olsun. Gitmeyecektin…

   Hani hep güldürürdün ya, hani hiç ağlatmayacak gibi duruyodun ya, bende sana sesimi duyuramıyorum ya, işte gülüm, onun için kızıyorum hayata.  Gitmeyecektin.

     Bak ne dicem. Denizimizi, deniz anası sardı, yap sana bunada bi espiri gülelim.

Benimkisi belki özlem, belki sevgi, belki sensizlik ama İSYAN DEĞİL. Hep aklımda kalacaksın kardeşim ve kalbimde.      Kemal AY