NEDENSE BUGÜN ÇOK MUTLUYUM

        Nedense bugün çok mutluyum, ama gerçekten neden olduğunu bilmediğim bir mutluluk bu içimdeki, belkide bu sabah erken kalkıncadır, belkide rüyamda gördüğüm ve hayranı olduğum arsenalli eski futbolcu babayaro sayesindedir.
            Köyümüzdeki gençlerin, hasta olduğu motorsikletimi evde koydum bu sabah, tabana kuvvet yürüyerek geldim kahveler dediğimiz, köyün merkezindeki çalıştığım mekana. küresel krizi desteklemek amacıyla sanmayın sakın, kilolarımdan dolayı yürüyorum belki biraz kilo verirmiyim diye. Görenler, aa hiç göstermiyosun deselerde tam 90 kiloluk bi karizmayım :))    
            Meğer görmeyi özlediğim o kadar güzellikler varmışki (akan çayın suyu, bozlakların uçuşu, motorla gidince farkına varılmıyo bu güzelliklerin) ki doymadan bitti yolum, ilk bakkalımız olan avni abi, yine elinde süpürge yolları süpürüyordu, dökülen ağaç yaprakları falan. Belliki bakkal ibo işini erken bitirmiş olacakki avni abiyle sohbet ediyordu. ibo dayı kalem varmı dedim, bakarız dedi. Bakalım abi dedim ve sonunda buldu allaha şükür  ne kadar dedim. Meşhur kelimelerinden bir mıllon dedi, bende gülümseyerek eyvallah abi dedim. Yürümeye tekrar devam ettim ve lakabı "kırı" olan duran abimizi yani kahvecinin sesini duydum, ıslıkla mahsununin, amarika katil katil'i  şarkısını seslendiriyordu. Ne kadar'da güzeldi bu kadar güzelliklerle beraber yürümesi. 
            Artık süper  ligimizin ikinci yarısı da başlıyor ve beş kişi ortaklaşa aldığımız şifreli kanalın aylığını yatırma zamanı geldi. Aslında geçti bile. O kadar güzel oluyoki arkadaşların toplanıp maç izlemesi vede kendi köyümüzde. Birde galatasaray yıkılırsa demeyin keyfime, hele de taraftarı olan ezikliklerini gözlerinden okuduğum arkadaşlarıma laf atmak kadar güzel birşey olmaz ve olamazda. Onun zevki bambaşkadır bende. şimdiden uyarayım sizleri, yakınlarınızın komşularınızın küçük çocukları vardır, bu çocukları sarıyı ayırıyorum ama sarı ve kırmızının yanyana olduğu renkten uzak tutalım. sonra benim gibi bir rakip taraftar çıkar, üzülmesini istemezsiniz demi.
              Bugün geçmişi gördüm, çocukluğum geldi gözlerimin önüne ve ben çok mutluydum.
Neden yazdım bilmiyorum bile. İçemden gelenleri sizinle paylaşmak istedim belkide.
              Biliyorum yorum yazmak için can attığınızı, bu yazıya nasıl bir yorum yazılır diyede düşünüyorsunuz. Yerinizde olsam, benim yaptığım gibi içinizden ne geliyorsa  onu yazardım. Ama; Yorum yazmak yasak ve sakıncalıdır. Yorum hastası olan siz okuyuculara bunları söylemek zor ama çok üzgünüm.