DİZLERİM
Bir kuşluk vaktiydi düştüğünde dizlerim.
Ve hiç kalmamıştı yarına ümitlerim.
Sana dair var olan sensizlik lerim.
Bu hislerle düştü dizlerim.
Sonbaharın o soluk renkleriyle birleşen hislerim.
Ve ardın sıra sensizlikte gece nöbetlerim.
Her uyandığımda yaşadığım gelgitlerim.
Bu sensizlikte çöktü dizlerim.
Gün batımında esen rüzgarla kurduğum hayallerim.
Gidişin benliğime vurmuşken çaresizdi ellerim.
Ve kuru dallar misali bir bir kırılırken kemiklerim.
O an düşüverdi benliğimden dizlerim... ALİ MAVİ - 7 Aralık 2014
Yorum Ekle
Arkadaşına Gönder
Yazıyı Yazdır
Yorumlar (0)
