ZAVALLI KEDİNİNİN İNFAZI
Bu günün konusu kedi asmaca. Başliğa bakıpta satanist falan olduğumu sanmayın. Sadece bir çocukluk anımı paylaşacağım sizlerle. Hatırlamak istemediğim bir anı... Küçük bir çocukken; daha okula bile başlamamışken Çalış'ta yaşadığımız ve hep vicdan azabıyla hatırladığım bir anı...
Teyzem bize gelmişti bir gün. Bizim birkaç cicivimiz vardı evde ve bir de küçük kedi yavrusu... Kedi kimindi onu da bilmiyorum ama hep bizim civcivleri yakalayıp afiyetle indiriyordu midesine. Teyzem bunu duyunca kardeşimle bana döndü ve kedinin kalemini kırdı. İnfazı da kardeşimle bana havale etti. Biz çocukluk aklıyla bir dakika bile düşünmeden hemen kediyi kaptık ve anlayacağınız gibi infazı yerine getirdik... Kediyi keçi boynuzu ağacına asıp karşısına geçip seyrettik. Bugün gibi aklımdadır; kedinin gözleri sanki "bir daha yapmayacağım" der gibi...
Yıllar sonra anladım ki çocuklara yapmaması gerken; yanlış komutlar asla verilmemeli. Çünkü çocuk henüz doğru yanlış ayrımını yapamıyor ve bir davranışı ömür boyu vicdan azabına sebep olabiliyor.
Kediseverlerden özür dilesem yine de o kedicik geri gelmeyecek.
Bugünlük bu kadar. Sağlıcakla kalın.
Yorum Ekle
Arkadaşına Gönder
Yazıyı Yazdır
Yorumlar (0)
